Vanuit het gezichtspunt van de Vedische wetenschap van Bewustzijn ( cf essai_tekst_nl ) "I" ben slechts een "standpunt" van Bewustzijn.
Het begrip van mijn geest en het gevoel van mijn hart voor deze ultieme waarheid dompelt mijn bewustzijn onder in grenzeloze verwondering..
Ik geloof dat dit is wat Krishna, in zijn laatste woorden, noemt : "de band van het zijn ".
Hij zei : "Alles heeft zich bij mij gevoegd door de band van het zijn.
Het specifieke gezichtspunt dat ik "me" noem, nauw geïdentificeerd met materialiteit, wat slechts een ander gezichtspunt is van Bewustzijn, heeft dus bevoorrechte toegang tot zijn Bron..
de Bron van de gezichtspunten van Bewustzijn, die niemand anders is dan Bewustzijn zelf-zelfs in zijn meest innerlijk stille aspect.
les_dernieres_paroles_de_krishna_uddhava_gita_2024_06_15

2.Fascinatie

Het leven is kort en mysterieus.
Elke activiteit die afbreuk doet aan dit idee is gevaarlijk voor de mensheid..
Alles in het leven is een groot mysterie en de meest onbeduidende waarnemingen en gedachten van een mens zouden hem er onvermijdelijk toe moeten brengen het mysterie dat inherent is aan het leven te overpeinzen..
Het bestaan van het universum, met zijn miljarden grandioze sterrenstelsels, is niet meer en niet minder mysterieus dan stof dat in een lichtstraal vliegt..
Waarneming, het bestaan van "me" die waarneemt, is zo fascinerend dat mijn geest permanent ondergedompeld zou moeten zijn in deze unieke contemplatie..
Toch lijkt het onmogelijk om een gevoel dat zo kostbaar is voor de mens op deze manier te beschrijven.
Het gevoel van de relativiteit van zijn bestaan, en van het absolute dat zo kan worden opgevat, zoals aandacht kan-gedragen worden op een zwart-wit tekening, op de witte vorm of op de zwarte vorm, afhankelijk van de waarneming van de kijker.

3.Fluistert

De zon verbrandt mijn geest, mijn hart en mijn lichaam.
Alles wat overblijft is levendige as die fluistert.
Ze zijn het goud van mijn modder verlicht door zonlicht, gesmolten in de alchemistische ketel van het goddelijke.
Wat overblijft om te branden is alleen de belofte van nieuwe vreugdevuren.
Er is dit verlangen om dit te delen zonder te weten of het mogelijk is.
Iedereen volgt zijn eigen prachtige pad van modder naar goud.
De ziel, als goud getemperd in het oorspronkelijke vuur van de kosmische smid.
Een lemmet geslingerd in de uitgestrektheid van de ruimte-van de schepping met de missie om de schoonheid ervan te zien, te horen en uit te drukken.
De ziel moet verloren gaan, bedekt met een steeds dikkere sluier.
Een sluier van roestige modder.
Ja, goud wordt getransformeerd in ijzer zodat het kan roesten. Het is de omgekeerde alchemie van het creëren van materie..
Zoals Patrick Burensteinas het zegt: \"Van de ziel tier.
de ziel gescheiden in drie stukken die, eenmaal gescheiden, in duisternis leven.
De natuurkunde leert ons dat licht duisternis kan creëren. We noemen dit "destructieve interferentie" of een intenser licht creëren. : "constructieve interferentie.
Duisternis is de anti-alchemistisch vuur dat ons onderdompelde in de onwetendheid van onze non-zijn.
Dat is het mysterie: hoe zijn niet-zijn wordt-te zijn om eeuwig zijn eigen natuur te blijven.
Het is het mysterie van de auto-versterking van het wezen binnenin-waaraan wij, de geïndividualiseerde zielen afgescheiden van het grote wezen, deelnemen..
Wij zijn de demiurges van de Schepping en we vervullen onszelf voor haar glorie.
De ziel aldus bedekt met haar modder, ondergaat alles wat zij moet ondergaan.
Ons lijden is het loon van de heerlijkheid; we moeten het gewild hebben, anders zouden we engelen zijn..
Vanuit dit specifieke oogpunt waren we van plan om.
En nu zijn we hier, verpletterd, gestrand op de aarde.
Maar we zijn niet in de steek gelaten.
De levensstroom, die de adem van het goddelijke is, brandt ergens heel diep in ons, waardoor de vlam van puur goud uit onze bron behouden blijft..
Wij zijn het die aan de rand van het zijn staan, op de grens tussen zijn en niet-zijn, die de eer hebben om het mysterie van het ongeschapene uit te breiden en te bestendigen..
En het gebeurt natuurlijk, magisch en mysterieus..
Het is een blijvend wonder.
Wij zijn.
Luister naar dit gefluister.

4.De kosmotiaan

Het leven is een totaal, onmetelijk en definitief mysterie.
Als deze zin resoneert in jou en je wezen, als je de uitdrukking ervan diep voelt, dan zul je begrijpen dat het niet nodig is verder te lezen wat volgt, omdat er niets meer te leren of te begrijpen valt, als er al iets te leren valt..
In "Conversation with God" van Donald Neale Walsh maakt God heel duidelijk dat we niets hoeven te leren, we hoeven ons alleen maar te realiseren wie we werkelijk zijn..
Dit is waar alle expressie vandaan komt, dit is waar we kunnen, kunnen-zijn, de meest gecondenseerde uitdrukking vinden van het mysterie dat leven is.
Dit mysterie waarvan wij de uitdrukking zijn, de incarnatie, het bewijs.
We kunnen-om deze tekst te schrijven of te lezen en spanning of vreugde te voelen, afhankelijk van of we een intuïtie hebben van wat er wordt uitgedrukt of dat we het daadwerkelijk doen.
Dit realiseren betekent erkennen dat het echt is.
De intuïtie ervan hebben door een spanning van de geest is er niet erg ver van verwijderd en geeft ons precies de afstand die er is tussen realisatie en het verlangen naar realisatie..
We kunnen logisch herkennen en kunnen-om pijnlijk bewust te zijn dat dit al gebeurd is, omdat we hier zijn.
Is dat niet genoeg? Wat kan-t-Wat willen we nog meer? Wat kan-t-Wat willen we uiteindelijk? Wat zijn rijkdom, kennis, macht en plezier vergeleken met deze eenvoudige erkenning van wat er is, van wat het leven is, het totale en definitieve mysterie dat we zijn?.
Wie zijn wij? Wij zijn gewoon! Er valt niets meer te zeggen.
Hier pauzeert het bewustzijn, beseft het moment, kalmeert..
Spanning verdwijnt in verwondering, lijden smelt in vreugde, dankbaarheid en pure, onvoorwaardelijke liefde..
Wij zijn.
Wij zijn de som van alles, van het Geheel.
We bestaan en we hoeven niet te geloven dat we iets anders zijn dan dat.
Waarom geloven dat we beperkt zijn als we het oneindige kunnen waarnemen?.
"De zoon van onsterfelijkheid hoeft niet sterfelijk te zijn", zegt de Vedische wijsheid..
Dus de denkgeest geïdentificeerd met zijn stoet van eisen (en de lijst kan elke lengte hebben, althans dat wil hij ons doen geloven) verschijnt en begint met ons te praten en met ons te praten en met ons te praten.
Hij verveelt ons letterlijk met zijn jeremiades in een poging dit besef te overschaduwen dat hem definitief in gevaar brengt om niet langer belangrijk te zijn, om niet langer gevoed te kunnen worden door de energie van onze instemming met zijn trivialiteiten..
En als dat nog niet genoeg is, wordt het boos en put het uit onze omgekeerde emoties, het juiste lijden dat ons zal doen terugdeinzen, vluchten voor de schat die we hebben bereikt en die het van ons weg wil houden..
"Het is onze kostbare " wij zijn "De meester " en niet hij, die Gollem ! Hij zal met dit lijden zwaaien als met een kwaadaardig amulet, de belichaming van een weigering om onze werkelijkheid te accepteren..
Het is ook, door polariteit, de bewaker van onze eerlijkheid, die ons verplicht tot een niet aflatende helderheid die zijn onbeperkte kracht ontleent aan "Ik ben", de realisatie van het totale, onmetelijke en definitieve mysterie..
We worden altijd gesteund door het oneindige dat wij zijn.
Als het bewustzijn uiteindelijk, door het spel van de denkgeest, omkeert en zich terugtrekt van de uitdrukking van lijden, en zelfs als de denkgeest, om de zaak nog verder op te sluiten, een oordeel toevoegt en verklaart dat we het niet waard zijn (Maar als wij hem geloven, waarom zou hij dat dan niet doen?) Welnu, het resulterende lijden zal de drijvende kracht achter bevrijding zijn..
Uiteindelijk is alles in evenwicht: een beweging in de ene richting wordt in evenwicht gehouden door de beweging in de tegenovergestelde richting..
"Actie, Reactie " is een bekende wet van de universele mechanica.
"Less Action" is bovendien de wet van de beweging.
Maar dat is slechts de opmerking van een natuurkundige..
De wet, wetten komen voort uit de wetteloze.
Oneindigheid is een vuur dat alles verbrandt, dat alles smelt, maar waaruit ook alle fundamenten voortkomen..
Fusie en stichting.